به گزارش همشهری آنلاین به نقل از ایرنا، هنر سفالگری در سیرجان پس از گذشت بیش از ۲ قرن در کارگاه سفالگری یکی از شهروندان فعال است و با همه فراز و نشیب‌های روزگار به حیات خود ادامه می‌دهد.
استاد "حسین عرفانی"، شهروند سیرجانی هم اکنون مشغول تولیدات سفالی است و برای اطلاع از کم و کیف و مشاهده مراحل ساخت این صنایع دستی به محل کارگاهش در منطقه محمودآباد سیرجان رفتیم.
این هنرمند سیرجانی گفت: چهارنسل از خانواده ما به این کار مشغول بوده‌اند. امروز هم پسرانم حامد و هادی علاقه‌مند سفالگری و در کارگاه مشغول به کار و تولید مصنوعات سفالی هستند.
وی افزود: چرخ سفالگری ۲۵۰ ساله را هنوز در گوشه کارگاه نگه داشته‌ام تا یادآور قدمت سفالگری در خانواده‌ام باشد و خاطره ساخت ظروف سفالی به یادگار بماند.
عرفانی بیان کرد: در فصل بهار شرایط فعالیت و کار رونق بیشتری دارد. معمولا انواع تنور و نای و کوزه در کارگاه با پخت در کوره تولید می‌شود، اما اگر گلدان و سایر تولیدات که نیازمند رنگ لعاب باشند، به کوره رنگ و لعاب منتقل می‌شوند.
وی اظهار کرد: این بخش به دلیل مشکلات مالی کمتر فعال است. باید تجهیزات مناسب در آن نصب شود و حتی مشتریان فراوان داشته باشد.
استاد سفالگر سیرجانی گفت: اولین گام سفالگری، تهیه گل مناسب است. این روستا دارای گل رس مناسب سفال و کیفیت خوبی است که از فاصله ۱۰ کیلومتری محل تهیه می‌شود.
وی افزود: این ماده اولیه به صورت خاک و کلوخه به کارگاه منتقل و پس از کوبیده شدن و رد شدن از الک، درون حوضچه‌های مخصوص ریخته می‌شود. پس از خیساندن و ته‌نشین شدن سنگ‌ریزه و شن، گل را به صورت دوغ آب به حوضچه دوم منتقل می‌کنند.
عرفانی بیان کرد: آب اضافی دوغ آب در این مرحله تبخیر شده و برای دستیابی به کیفیت مطلوب، آماده کار برای سفال است.
وی افزود: با این گل آماده کوزه، خمره آب، انواع گلدان، نای قنوات و چاه‌های کشاورزی و تنور با دست هنرمندان سفالگر آماده و در بخش نگهداری منتقل شده تا پس از جمع‌آوری در کوره پخت قرار گیرد.
حامد عرفانی هم گفت: تولیدات ما در منطقه مشتریان خاص خودش را دارد که اغلب نانوایان، کشاورزان و عشایر هستند و گلدان، تنور، نای و کوزه سفارش می‌دهند.
وی افزود: شهرستان‌های همجوار در استان‌های کرمان و فارس و هرمزگان هم این محصولات را خریداری می‌کنند.
این هنرمند سیرجانی بیان کرد: هم اکنون در این کارگاه سفال ۶ نفر مشغول کار هستند و هر کس بخشی از کار تولید اعم از تامین خاک رس مرغوب، فراوری گل مخصوص، پخت مصنوعات در کوره و تولید نای قنوات، کوزه و گلدان را برعهده دارند.
وی تصریح کرد: اگر در گذشته نه چندان دور چرخ سفالگری با دست به حرکت درمی‌آمد و بیانگر قدمت سفالگری در این خطه بود، اما امروز با رسیدن برق به کارگاه این چرخ‌ها برقی شده است.
عرفانی ادامه داد: پخت در کوره قبلا با هیزم و نفت گاز بود، اما امروز گاز در منطقه جای هیزم و نفت‌گاز را گرفته و مصنوعات سفالی در کوره با گاز پخت می‌شوند.
در شرایط سال جاری که به نام جهش تولید نامگذاری شده می‌طلبد مسئولان میراث فرهنگی، گردشگری و صنایع دستی از این کارگاه در منطقه حمایت‌های لازم را انجام دهند تا این هنر دستی کهن به فراموشی سپرده نشود و رونق بگیرد.
شهرستان سیرجان در فاصله ۱۸۵ کیلومتری جنوب غرب مرکز کرمان قرار دارد.
نظر شما